ὠκυτόκιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ὠκυτόκιος	τὸ ὠκυτόκιον	οἱ, αἱ ὠκυτόκιοι	τὰ ὠκυτόκια
Γενική	τοῦ, τῆς ὠκυτοκίου	τοῦ ὠκυτοκίου	τῶν ὠκυτοκίων	τῶν ὠκυτοκίων
Δοτική	τῷ, τῇ ὠκυτοκίῳ	τῷ ὠκυτοκίῳ	τοῖς, ταῖς ὠκυτοκίοις	τοῖς ὠκυτοκίοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ὠκυτόκιον	τὸ ὠκυτόκιον	τοὺς, τὰς ὠκυτοκίους	τὰ ὠκυτόκια
Κλητική	ὠκυτόκιε	ὠκυτόκιον	ὠκυτόκιοι	ὠκυτόκια
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ὠκυτοκίω
Γενική-Δοτική			ὠκυτοκίοιν

Ετυμολογία

ὠκυτόκιος < ὠκύτοκος

Επίθετο

ὠκυτόκιος,ος,ον

1. που διευκολύνει τον τοκετό
2. το ουδέτερο (το ὠκυτόκιον) ως ουσιαστικό: το φάρμακο που βοηθά στον γρήγορο, εύκολο τοκετό, που τον επιταχύνει

Συγγενικά

• ὠκύτοκος που γεννά γοργά
• ὠκυτόκιον που βοηθά στη γρήγορη γέννα
• ὠκύτοκον ως ουσιαστικό: η γρήγορη γέννα, η ευτοκία