ὑψιβρεμέτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψιβρεμέτης < ὑψι- + βρέμω

Ουσιαστικό

ὑψιβρεμέτης αρσενικό, (γενική: του ὑψιβρεμέτου)

• που βροντάει ψηλά, επίθετο του Δία