ἱεροτελῶ

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἱεροτελῶ < ἱερο- + τελῶ με τύπους όπως στα -έω ρήματα: ἱεροτελέω

Ρήμα

ἱεροτελῶ

• ιερουργώ, εκτελώ καθήκοντα ιερέα

  ≈ συνώνυμα: ἱεροτελεστῶ

Ρηματικοί τύποι

• ἱεροτελεῖ (γ' πρόσωπο ενεστώτα)
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Συγγενικά

• ἱεροτελής
• ἱεροτελῶς

Πηγές

• ἱεροτελέω - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• ἱεροτελῶ -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].