ἠγαπηκότες εἴητε

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἠγαπηκότες εἴητε < ἠγαπηκώς (μετοχή παρακ. ἀγαπάω) + εἴητε (< ευκτική. ενεστ. του ρηματος εἰμί)

Ρηματικός τύπος

• β΄ πρόσωπο πληθ. ευκτικής ενεργητικού παρακειμένου του ρήματος ἀγαπάω (όλα τα πρόσωπα: ἠγαπηκώς εἴην, ἠγαπηκώς εἴης, ἠγαπηκώς εἴη, ἠγαπηκότες εἴημεν και εἶμεν ἠγαπηκότες εἴητε και εἶτε, ἠγαπηκότες εἴησαν και εἶεν)

→ δείτε τη λέξη  ἀγαπάω