ἠγαπηκότες εἴημεν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἠγαπηκότες εἴημεν < ἠγαπηκώς (μετοχή παρακ. ἀγαπάω) + εἴημεν (< ευκτική. ενεστ. του ρηματος εἰμί)

Ρηματικός τύπος

• α΄ πρόσωπο πληθ. ευκτικής ενεργητικού παρακειμένου του ρήματος ἀγαπάω (όλα τα πρόσωπα: ἠγαπηκώς εἴην, ἠγαπηκώς εἴης, ἠγαπηκώς εἴη, ἠγαπηκότες εἴημεν και εἶμεν ἠγαπηκότες εἴητε και εἶτε ἠγαπηκότες εἴησαν και εἶεν)

→ δείτε τη λέξη  ἀγαπάω