Ἑωσφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

Ἑωσφόρος < ἕως (αττικός τύπος του ἠώς) + -φόρος

Κύριο όνομα

Ἑωσφόρος αρσενικό

1. το αστέρι που φέρνει την αυγή, ο πλανήτης Αφροδίτη, ο Αυγερινός

   ἥλιός τε καὶ ὁ τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἑωσφόρος (Πλάτων, Τίμαιος, 38e)