ἐπασάμην

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρηματικός τύπος

ἐπασάμην

• α΄ πρόσωπο ενικού οριστικής μέσου αορίστου - αμάρτυρο αποθετικό ρήμα *πάομαι