ἀποκατάστασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἀποκατάστασις < ἀποκαθιστάνω < ἀποκαθίστημι

Ουσιαστικό

ἀποκατάστασις

1. αποκατάσταση, επανεδραίωση προσώπων, πολιτικών συστημάτων
2. επαναφορά σε προηγούμενη θέση

   ⮡  τῶν ἀστέρων (όταν επανέρχονταν στην περσινή θέση τους), τῶν ὁμήρων εἰς τάς πατρίδας

3. ανάρρωση ασθενούς
4. (στρατιωτικός όρος) αναστροφή στην κίνηση μιας μονάδας

Πηγές

• ἀποκατάστασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀποκατάστασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.