ἀγορεύειν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

ἀγορεύειν

• απαρέμφατο ενεργητικού ενεστώτα του ἀγορεύω

  ⮡  τίς ἀγορεύειν βούλεται;