φράρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

φράρος < βενετική frar

Ουσιαστικό

φράρος αρσενικό

• (χριστιανισμός) καθολικός μοναχός, καπουτσίνος

  ※  17ος αιώνας Μάρκος-Αντωνίος Φώσκολος, Φορτουνάτος, έμμετρη κωμωδία, Πράξη Γ', στίχ. 66 (65-66) @anemi.lib.uoc.gr

  σὰ πεθυμᾶς, τὴ ρουφιανιά, μὰ θὲ νὰ σ’ ἀβιζάρω·
  κατέχεις ἕναν ἀδερφὸ πὼς ἔχει ἡ νύφη φράρο;

  Φώσκολος, Μάρκος Αντώνιος,1597-1662, Φορτουνάτος :Κωμωδία ανέκδοτος /Μάρκου Αντωνίου Φώσκολου, το πρώτον εκ του αυτόγραφου του ποιητού εκδιδομένη υπό Στεφ. Ξανθουδίδου, εκδόσεις: ¨Ελευθερουδάκης¨, Αθήνα 1922, σελ. 92.

  ※  17ος αιώνας Μάρκος-Αντωνίος Φώσκολος, Φορτουνάτος, έμμετρη κωμωδία, Πράξη Γ', στίχ. 111 (111-113) @anemi.lib.uoc.gr

  Τὸν ἀδερφό μου γύρεψε, κερὰ Πετροῦ, τὸ φράρο,
  καὶ πέ του νἄρθῃ ὥς ἐδεπά, γιὰ νὰ τὸν ἀβιζάρω,
  εἰς ὀρδινιὰ νὰ ’ναι καὶ αὐτὸς, καλὰ νὰ τόνε δείρῃ.

  Φώσκολος, Μάρκος Αντώνιος,1597-1662, Φορτουνάτος :Κωμωδία ανέκδοτος /Μάρκου Αντωνίου Φώσκολου, το πρώτον εκ του αυτόγραφου του ποιητού εκδιδομένη υπό Στεφ. Ξανθουδίδου, εκδόσεις: ¨Ελευθερουδάκης¨, Αθήνα 1922, σελ. 95.

Άλλες μορφές

• φρά
• φρᾶ
• φράρ

Δείτε επίσης

• στα νέα ελληνικά: φλάρης, φλάρος

Πηγές

• φράρος - LBG, φρά - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)