φιλομαχεῖν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

φιλομαχεῖν

• (ελληνιστική κοινή) απαρέμφατο ενεργητικού ενεστώτα του φιλομαχῶ (φιλομαχέω)