φιαμπόλι

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

φιαμπόλι < ιταλική fiabuolo < λατινική flautiolus

Ουσιαστικό

φιαμπόλι ουδέτερο

• (μουσικό όργανο) φλογέρα

  ※  16ος/17ος αιώνας Γεώργιος Χορτάτσης, Πανώρια, Πράξη Β', στίχ. 521 (521-524)

  Κ᾿ ἐσὺ φιαμπόλι μου γλυκύ, ᾿ς τούτη τὴ μυρισμένη
  δάφνη κρεμνῶ νὰ σὲ θωροῦ τοῦ πόθου οἱ βαρεμένοι
  νὰ λέσι μ' ἀναστεναμό: «Ἔρωτ', ἀνάθεμά σε!
  τόσ᾽ ἄδικος ᾿ς τσὶ δούλους σου κι' ἄπονος γιάντα να 'σαι;».

  Εμμανουήλ Κριαράς, Γεωργίου Χορτάτση, Πανώρια. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σχόλια και λεξιλόγιο Εμμανουήλ Κριαρά, Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, Θεσσαλονίκη 1975, σελ. 110

Δείτε επίσης

• θιαμπόλι (κρητικό ιδίωμα)
• μπαμπιόλι (κρητικό ιδίωμα)
• χαμπιόλι (κρητικό ιδίωμα)

Πηγές

• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)
• Εμμανουήλ Κριαράς, Γεωργίου Χορτάτση, Πανώρια. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σχόλια και λεξιλόγιο Εμμανουήλ Κριαρά, Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, Θεσσαλονίκη 1975, σελ. 289
• Εμμανουήλ Κριαράς - Κομνηνή Δ. Πηδώνια, Γεωργίου Χορτάτση Πανώρια. Κριτική έκδοση με εισαγωγή σχόλια και λεξιλόγιο Εμμανουήλ Κριαρά. Αναθεωρημένη με επιμέλεια Κομνηνής Δ. Πηδώνια, εκδόσεις: Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 580