συνωμοτικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνωμοτικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνωμοτικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε συνωμοτικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

συνωμοτικώς

• (παρωχημένο) συνωμοτικά

Πηγές

• συνωμοτικός (& συνωμοτικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)