σουπιάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σουπιάζω < σούπ(α) + -ιάζω

Ρήμα

σουπιάζω

• γίνομαι νερουλός όπως η σούπα, νερουλιάζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	σουπιάζω	σούπιαζα	θα σουπιάζω	να σουπιάζω		σουπιάζοντας
β' ενικ.	σουπιάζεις	σούπιαζες	θα σουπιάζεις	να σουπιάζεις	σούπιαζε
γ' ενικ.	σουπιάζει	σούπιαζε	θα σουπιάζει	να σουπιάζει
α' πληθ.	σουπιάζουμε	σουπιάζαμε	θα σουπιάζουμε	να σουπιάζουμε
β' πληθ.	σουπιάζετε	σουπιάζατε	θα σουπιάζετε	να σουπιάζετε	σουπιάζετε
γ' πληθ.	σουπιάζουν(ε)	σούπιαζαν σουπιάζαν(ε)	θα σουπιάζουν(ε)	να σουπιάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		σούπιασα	θα σουπιάσω	να σουπιάσω		σουπιάσει
β' ενικ.		σούπιασες	θα σουπιάσεις	να σουπιάσεις	σούπιασε
γ' ενικ.		σούπιασε	θα σουπιάσει	να σουπιάσει
α' πληθ.		σουπιάσαμε	θα σουπιάσουμε	να σουπιάσουμε
β' πληθ.		σουπιάσατε	θα σουπιάσετε	να σουπιάσετε	σουπιάστε
γ' πληθ.		σούπιασαν σουπιάσαν(ε)	θα σουπιάσουν(ε)	να σουπιάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω σουπιάσει	είχα σουπιάσει	θα έχω σουπιάσει	να έχω σουπιάσει
β' ενικ.	έχεις σουπιάσει	είχες σουπιάσει	θα έχεις σουπιάσει	να έχεις σουπιάσει
γ' ενικ.	έχει σουπιάσει	είχε σουπιάσει	θα έχει σουπιάσει	να έχει σουπιάσει
α' πληθ.	έχουμε σουπιάσει	είχαμε σουπιάσει	θα έχουμε σουπιάσει	να έχουμε σουπιάσει
β' πληθ.	έχετε σουπιάσει	είχατε σουπιάσει	θα έχετε σουπιάσει	να έχετε σουπιάσει
γ' πληθ.	έχουν σουπιάσει	είχαν σουπιάσει	θα έχουν σουπιάσει	να έχουν σουπιάσει

Μεταφράσεις

    σουπιάζω

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• Πέτρος Βλαστός, Συνώνυμα και συγγενικά. Τέχνες και σύνεργα (Αθήνα: Τυπογραφείο «Εστία», 1931), σ. 127.