πρήθω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πρήθω <

Ρήμα

πρήθω

1. καίω
2. φυσώ, φουσκώνω διά φυσήματος

   ἔπρησεν δ’ ἄνεμος μέσον ἱστίον (Οδύσσεια Β 427)

   ο άνεμος φούσκωσε μέ τό φύσημά του τό μέσον του ιστίου