παγούριν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

παγούριν < πάγουρ(ος) + -ιν < αρχαία ελληνική πάγουρος

Ουσιαστικό

παγούριν ουδέτερο (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό στην ποντιακή διάλεκτο καθώς και στα νέα ελληνικά με διαφορετική σημασία)

• (θαλάσσιο ζώο) ο κάβουρας, καβούρι

  ※  12ος αιώνας ⌘ Πτωχοπρόδρομος, ανωνύμου, (τέσσερα επαιτικά ποιήματα), Ποίημα Δ', στίχ. 319 (317-319) @georgakas.lit.auth.gr

  Τετράδα καὶ Παρασκευὴ ξηροφαγοῦντες ὅλως,
  ἰχθὺν γὰρ οὐκ ἐσθίομεν, ἄναξ, ποσῶς ἐν τούτοις,
  ἀμὴ ψωμίτσια ἀστακοὺς, ἀληθινὰ παγούρια,

  Hans Eideneier (επιμ.), Πτωχοπρόδρομος, κριτική έκδοση, με σχέδια του Αλέκου Φασιανού, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012.

Άλλες μορφές

• παγούριον

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πάγουρος

Κλιτικοί τύποι

• παγούρια (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού)

Πηγές

• παγούριν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• παγούριν σελ.185, Τόμος 14 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)
• παγούριον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)