μέτειμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

1. μέτειμι < μετά + εἰμί
2. μέτειμι < μετά + εἶμι

Ρήμα 1

μέτειμι

Κλίση

    μέτειμι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μέτειμι μετῶ μετείην - σύ μέτει μετῇς μετείης μέτισθι οὖτος μέτεστι(ν) μετῇ μετείη μετέστω ἡμεῖς μέτεσμεν μετῶμεν μετείημεν/μετεῖμεν - ὑμεῖς μέτεστε μετῆτε μετείητε/μετεῖτε μέτεστε οὗτοι μέτεισι(ν) μετῶσι(ν) μετείησαν/μετεῖεν μετέστων / μετέστωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μετεῖναι μετών μετοῦσα μετόν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετῆ/μετῆν - - - σύ μετῆσθα - - - οὖτος μετῆν - - - ἡμεῖς μετῆμεν - - - ὑμεῖς μετῆτε/μετῆστε - - - οὗτοι μετῆσαν - - - Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετέσομαι - μετεσοίμην - σύ μετέσῃ / μετέσει - μετέσοιο - οὖτος μετέσται - μετέσοιτο - ἡμεῖς μετεσόμεθα - μετεσοίμεθα - ὑμεῖς μετέσεσθε - μετέσοισθε - οὗτοι μετέσονται - μετέσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μετέσεσθαι μετεσόμενος μετεσομένη μετεσόμενον Μέσος Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετεγενόμην μεταγένωμαι μεταγενοίμην - σύ μετεγένου μεταγένῃ μεταγένοιο μεταγενοῦ οὖτος μετεγένετο μεταγένηται μεταγένοιτο μεταγενέσθω ἡμεῖς μετεγενόμεθα μεταγενώμεθα μεταγενοίμεθα - ὑμεῖς μετεγένεσθε μεταγένησθε μεταγένοισθε μεταγένεσθε οὗτοι μετεγένοντο μεταγένωνται μεταγένοιντο μεταγενέσθων / μεταγενέσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μεταγενέσθαι μεταγενόμενος μεταγενομένη μεταγενόμενον Παθητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετεγενήθην μεταγενηθῶ μεταγενηθείην - σύ μετεγενήθης μεταγενηθῇς μεταγενηθείης μεταγενήθητι οὖτος μετεγενήθη μεταγενηθῇ μεταγενηθείη μεταγενηθήτω ἡμεῖς μετεγενήθημεν μεταγενηθῶμεν μεταγενηθείημεν / μεταγενηθεῖμεν - ὑμεῖς μετεγενήθητε μεταγενηθῆτε μεταγενηθείητε / μεταγενηθεῖτε μεταγενήθητε οὗτοι μετεγενήθησαν μεταγενηθῶσι(ν) μεταγενηθείησαν / μεταγενηθεῖεν μεταγενηθέντων / μεταγενηθήτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μεταγενηθῆναι μεταγενηθείς μεταγενηθεῖσα μεταγενηθέν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μεταγέγονα μεταγεγόνω / μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός ὦ μεταγεγόνοιμι / μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός εἴην - σύ μεταγέγονας μεταγεγόνῃς / μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός ᾖς μεταγεγόνοις / μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός εἴης μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός ἴσθι οὗτος μεταγέγονε μεταγεγόνῃ / μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός ᾖ μεταγεγόνοι / μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός εἴη μεταγεγονώς, μεταγεγονυῖα, μεταγεγονός ἔστω ἡμεῖς μεταγεγόναμεν μεταγεγόνωμεν / μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα ὦμεν μεταγεγόνοιμεν / μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς μεταγεγόνατε μεταγεγόνητε / μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα ἦτε μεταγεγόνοιτε / μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα εἴητε/εἶτε μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα ἔστε οὗτοι μεταγεγόνασι(ν) μεταγεγόνωσι(ν) / μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα ὦσι(ν) μεταγεγόνοιεν / μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα εἴησαν/εἶεν μεταγεγονότες, μεταγεγονυῖαι, μεταγεγονότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μεταγεγονέναι μεταγεγονώς μεταγεγονυῖα μεταγεγονός Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μεταγεγένημαι μεταγεγενημένος ὦ μεταγεγενημένος εἴην - σύ μεταγεγένησαι μεταγεγενημένος ᾖς μεταγεγενημένος εἴης μεταγεγένησο οὖτος μεταγεγένηται μεταγεγενημένος ᾖ μεταγεγενημένος εἴης μεταγεγενήσθω ἡμεῖς μεταγεγενήμεθα μεταγεγενημένοι ὦμεν μεταγεγενημένοι εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς μεταγεγένησθε μεταγεγενημένοι ἦτε μεταγεγενημένοι εἴητε/εἶτε μεταγεγένησθε οὗτοι μεταγεγένηνται μεταγεγενημένοι ὦσι(ν) μεταγεγενημένοι εἴησαν/εἶεν μεταγεγενήσθων / μεταγεγενήσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μεταγεγενῆσθαι μεταγεγενημένος μεταγεγενημένη μεταγεγενημένον Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετεγεγόνειν - - - σύ μετεγεγόνεις - - - οὖτος μετεγεγόνει - - - ἡμεῖς μετεγεγόνεμεν - - - ὑμεῖς μετεγεγόνετε - - - οὗτοι μετεγεγόνεσαν - - - Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετεγεγενήμην - - - σύ μετεγεγένησο - - - οὖτος μετεγεγένητο - - - ἡμεῖς μετεγεγενήμεθα - - - ὑμεῖς μετεγεγένησθε - - - οὗτοι μετεγεγένηντο - - -

Ρήμα 2

μέτειμι

Κλίση

    μέτειμι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μέτειμι μετίω μετίοιμι/μετιοίην - σύ μέτει μετίῃς μετίοις/μετιοίης μέτιθι οὖτος μέτεισι(ν) μετίῃ μετίοι/μετιοίη μετίτω ἡμεῖς μέτιμεν μετίωμεν μετίοιμεν - ὑμεῖς μέτιτε μετίητε μετίοιτε μέτιτε οὗτοι μετίασι(ν) μετίωσι(ν) μετίοιεν μετιόντων / μετίτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μετιέναι μετιών μετιοῦσα μετιόν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετῇα/μετῄειν - - - σύ μετῄεις/μετῄεισθα - - - οὖτος μετῄει - - - ἡμεῖς μετῇμεν - - - ὑμεῖς μετῇτε - - - οὗτοι μετῇσαν/μετῄεσαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μέτειμι - μετίοιμι/μετιοίην - σύ μέτει - μετίοις/μετιοίης - οὖτος μέτεισι(ν) - μετίοι/μετιοίη - ἡμεῖς μέτιμεν - μετίοιμεν - ὑμεῖς μέτιτε - μετίοιτε - οὗτοι μετίασι(ν) - μετίοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μετιέναι μετιών μετιοῦσα μετιόν Ενεργητικός Αόριστος β' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετῆλθον μετέλθω μετέλθοιμι - σύ μετῆλθες μετέλθῃς μετέλθοις μέτελθε οὖτος μετῆλθε μετέλθῃ μετέλθοι μετελθέτω ἡμεῖς μετήλθομεν μετέλθωμεν μετέλθοιμεν - ὑμεῖς μετήλθετε μετέλθητε μετέλθοιτε μετέλθετε οὗτοι μετῆλθον μετέλθωσι(ν) μετέλθοιεν μετελθόντων / μετελθέτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μετελθεῖν μετελθών μετελθοῦσα μετελθόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετελήλυθα μετεληλύθω / μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός ὦ μετεληλύθοιμι / μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός εἴην - σύ μετελήλυθας μετεληλύθῃς / μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός ᾖς μετεληλύθοις / μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός εἴης μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός ἴσθι οὗτος μετελήλυθε μετεληλύθῃ / μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός ᾖ μετεληλύθοι / μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός εἴη μετελελυθώς, μετελελυθυῖα, μετελελυθός ἔστω ἡμεῖς μετεληλύθαμεν μετεληλύθωμεν / μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα ὦμεν μετεληλύθοιμεν / μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς μετεληλύθατε μετεληλύθητε / μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα ἦτε μετεληλύθοιτε / μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα εἴητε/εἶτε μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα ἔστε οὗτοι μετεληλύθασι(ν) μετεληλύθωσι(ν) / μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα ὦσι(ν) μετεληλύθοιεν / μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα εἴησαν/εἶεν μετελελυθότες, μετελελυθυῖαι, μετελελυθότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή μετελελυθέναι μετελελυθώς μετελελυθυῖα μετελελυθός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ μετεληλύθειν - - - σύ μετεληλύθεις - - - οὖτος μετεληλύθει - - - ἡμεῖς μετεληλύθεμεν - - - ὑμεῖς μετεληλύθετε - - - οὗτοι μετεληλύθεσαν - - -