θεόδοτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεόδοτος < θεός + δίδωμι

Επίθετο

θεόδοτος, -ος, -ον

• θεόσδοτος, αυτός που έχει δοθεί από θεό ή θεούς