θέορτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θέορτος < θεός + ὄρνυμι

Επίθετο

θέορτος, -ος, -ον

1. αυτός που έχει εγερθεί από θεό ή θεούς
2. ο θεόπεμπτος, ο ουράνιος