εὐδιαλλάκτως

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

εὐδιαλλάκτως (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

Επίρρημα

εὐδιαλλάκτως

• (ελληνιστική κοινή) συμφιλιωτικά, με συγχωρητικό πνεύμα

  ※  1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι/Καίσαρ, 54.1, @scaife.perseus

  ὁ μὲν οὖν μετὰ ταῦτα γραφεὶς ὑπʼ αὑτοῦ πρὸς Κάτωνα τεθνεῶτα λόγος οὐ δοκεῖ πρᾴως ἔχοντος οὐδὲ εὐδιαλλάκτως σημεῖον εἶναι.

Πηγές

• εὐδιάλλακτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• εὐδιαλλάκτως, εὐδιάλλακτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.