επιμόνως

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

επιμόνως < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιμόνως. Το επίθετο ἐπίμονος, στην ελληνιστική κοινή. Μορφολογικά αναλύεται σε επίμον(ος) + -ως.

Επίρρημα

επιμόνως

• (λόγιο) επίμονα

Μεταφράσεις

    επιμόνως

→ δείτε τη λέξη επίμονα

Πηγές

• επίμονος (& επιμόνως) -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.