δοξαστικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δοξαστικώς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δοξαστικῶς < δοξαστικός. Συγχρονικά αναλύεται σε δοξαστικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

δοξαστικώς

• (παρωχημένο) δοξαστικά

Πηγές

• «δοξαστικός (& δοξαστικά, -ώς» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)