δισκοπότηρον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

δισκοπότηρον: λέξη του 11ου αιώνα < δισκοποτήρ(ιον) + -ον

Ουσιαστικό

δισκοπότηρον ουδέτερο

• (εκκλησιαστικός όρος) το δισκοπότηρο

  άλλες μορφές: δισκοπότηρο, δισκοποτήριον

Πηγές

• δισκοπότηρον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• δισκοπότηρον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].