γελαστής

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝe.laˈstis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐λα‐στής

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γελαστής	οι	γελαστές
γενική	του	γελαστή	των	γελαστών
αιτιατική	τον	γελαστή	τους	γελαστές
κλητική		γελαστή		γελαστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

γελαστής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γελαστής < γελάω / γελῶ

Ουσιαστικό

γελαστής αρσενικό (θηλυκό γελάστρα & γελάστρια)

1. (σπάνιο) αυτός που αστειεύεται, που χαριεντίζεται ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}
2. (σπάνιο) αυτός που περιγελάει κάποιον, που έχει σαρκαστική διάθεση και συμπεριφορά

   ≈ συνώνυμα: είρωνας, είρων

3. (σπάνιο) που εξαπατά κάποιον, ο απατεώνας

Σύνθετα

• αναγελαστής
• ξεγελαστής
• περιγελαστής

→ και δείτε τα σύνθετα του θηλυκού γελάστρα, γελάστρια

Συγγενικά

• γελαστά
• γελαστικός

→ και δείτε τη λέξη γελάω

Μεταφράσεις

    γελαστής

→ δείτε τις λέξεις είρων και απατεώνας

Ετυμολογία 2

γελαστής: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

γελαστής

• γενική ενικού, θηλυκού γένους του γελαστός

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• γελαστής - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• γελαστής -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γελαστής	οἱ	γελασταί
γενική	τοῦ	γελαστοῦ	τῶν	γελαστῶν
δοτική	τῷ	γελαστῇ	τοῖς	γελασταῖς
αιτιατική	τὸν	γελαστήν	τοὺς	γελαστᾱ́ς
κλητική ὦ!		γελαστᾰ́		γελασταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γελαστᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		γελασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Σύνθετα

• ἐγγελαστής
• καταγελαστής

Πηγές

• γελαστής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γελαστής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.