forfeiture

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

forfeiture < forfeit

Ουσιαστικό

forfeiture ^(en)

1. (νομικός όρος) στέρηση, κατάσχεση περιουσιακού στοιχείου (ενέργεια που επιβάλλεται ως ποινή)
   • forfeiture of pay: στέρηση μισθού (διοικητική ποινή που μπορεί να επιβληθεί σε στρατιωτικό)
2. η απώλεια ενός τέτοιου περιουσιακού στοιχείου
3. το περιουσιακό στοιχείο που κατασχέθηκε