accido

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

accido < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

accido ^(la)

• συμβαίνω

Κλίση

Γ' συζυγία (accido, accidi, /, accidere)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: accidō, accidĭs, accidĭt, accidĭmus, accidĭtis, accidunt. Υποτακτική: accidăm, accidās, accidăt, accidāmus, accidātis, accidant. Προστακτική: -, accide, -, -, accidĭte, -. Απαρέμφατο: accidĕre. Μετοχή: accidēns, accidēns, accidēns (-ntis). Παρατατικός Οριστική: accidēbăm, accidebās, accidebăt, accidebāmus, accidebātis, accidebant. Υποτακτική: accidĕrĕm, accidĕrēs, accidĕrĕt, accidĕrēmus, accidĕrētis, accidĕrent. Μέλλοντας Οριστική: accidăm, accidēs, accidĕt, accidēmus, accidētis, accident. Υποτακτική: - Προστακτική: -, accidĭtō, accidĭtō, -, accidĭtōte, acciduntō. Απαρέμφατο: - Μετοχή: - Παρακείμενος Οριστική: accidī, accidīstī, accidĭt, accidĭmus, accidīstis, accidērunt (ή accidēre). Υποτακτική: accidĕrĭm, accidĕrĭs, accidĕrĭt, accidĕrĭmus, accidĕrĭtis, accidĕrint. Απαρέμφατο: accidisse Υπερσυντέλικος Οριστική: accidĕram, accidĕrās, accidĕrăt, accidĕrāmus, accidĕrātis, accidĕrant. Υποτακτική: accidissĕm, accidissēs, accidissĕt, accidissēmus, accidissētis, accidissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: accidĕro, accidĕrĭs, accidĕrĭt, accidĕrimus, accidĕritis, accidĕrint. Γερούνδιο accidendi, accidendō, accidendum, accidendo. Σουπίνο -