ἠγαπηκότες ὦσιν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἠγαπηκότες ὦσιν < πληθ. του ἠγαπηκώς (μετοχή παρακ. ἀγαπάω) + ὦσιν (< γ΄ πρ. πληθ. υποτακτ. ενεστ. του ρηματος εἰμί)

Ρηματικός τύπος

• γ ΄πρόσωπο πληθ. υποτακτικής ενεργητικού παρακειμένου του ρήματος ἀγαπάω (όλα τα πρόσωπα: ἠγαπηκώς ὦ, ἠγαπηκώς ᾖς, ἠγαπηκώς ᾖ, ἠγαπηκότες ὦμεν, ἠγαπηκότες ἦτε, ἠγαπηκότες ὦσιν)

→ δείτε τη λέξη  ἀγαπάω