ἐκκρεμής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἐκκρεμής	τὸ ἐκκρεμές	οἱ, αἱ ἐκκρεμεῖς	τὰ ἐκκρεμῆ
Γενική	τοῦ, τῆς ἐκκρεμοῦς	τοῦ ἐκκρεμοῦς	τῶν ἐκκρεμῶν	τῶν ἐκκρεμῶν
Δοτική	τῷ, τῇ ἐκκρεμεῖ	τῷ ἐκκρεμεῖ	τοῖς, ταῖς ἐκκρεμέσι(ν)	τοῖς ἐκκρεμέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἐκκρεμῆ	τὸ ἐκκρεμές	τοὺς, τὰς ἐκκρεμεῖς	τὰ ἐκκρεμῆ
Κλητική	ἐκκρεμές	ἐκκρεμές	ἐκκρεμεῖς	ἐκκρεμῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἐκκρεμεῖ
Γενική-Δοτική			ἐκκρεμοῖν

Ετυμολογία

ἐκκρεμής < ἐκ + κρεμάννυμι

Επίθετο

ἐκκρεμής, -ής, -ές

• που κρέμεται από κάτι