ἄτολμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἄτολμος	τὸ ἄτολμον	οἱ, αἱ ἄτολμοι	τὰ ἄτολμα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀτόλμου	τοῦ ἀτόλμου	τῶν ἀτόλμων	τῶν ἀτόλμων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀτόλμῳ	τῷ ἀτόλμῳ	τοῖς, ταῖς ἀτόλμοις	τοῖς ἀτόλμοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἄτολμον	τὸ ἄτολμον	τοὺς, τὰς ἀτόλμους	τὰ ἄτολμα
Κλητική	ἄτολμε	ἄτολμον	ἄτολμοι	ἄτολμα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀτόλμω
Γενική-Δοτική			ἀτόλμοιν

Ετυμολογία

ἄτολμος < ἀ- + τόλμη

Επίθετο

ἄτολμος, -ος, ον

• άτολμος, δειλός

Συγγενικά

• ἀτολμία
• → δείτε τη λέξη τόλμη