ἀρτιδάϊκτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀρτιδάϊος	τὸ ἀρτιδάϊον	οἱ, αἱ ἀρτιδάϊοι	τὰ ἀρτιδάϊα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀρτιδαΐκτου	τοῦ ἀρτιδαΐκτου	τῶν ἀρτιδαΐκτων	τῶν ἀρτιδαΐκτων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀρτιδαΐκτῳ	τῷ ἀρτιδαΐκτῳ	τοῖς, ταῖς ἀρτιδαΐκτοις	τοῖς ἀρτιδαΐκτοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀρτιδάϊον	τὸ ἀρτιδάϊον	τοὺς, τὰς ἀρτιδαΐκτους	τὰ ἀρτιδάϊα
Κλητική	ἀρτιδάϊε	ἀρτιδάϊον	ἀρτιδάϊοι	ἀρτιδάϊα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀρτιδαΐκτω
Γενική-Δοτική			ἀρτιδαΐκτοιν

Ετυμολογία

ἀρτιδάϊκτος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀρτιδάϊκτος, -ος, -ον

• μόλις σφαγιασμένος

Πηγές

• ἀρτιδάϊκτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.