ἀμήτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀ- + μήτωρ/μήτηρ

Ουσιαστικό

• χωρίς μητέρα, αυτός που δεν έχει μητέρα, ορφανός από μητέρα
• μια μητέρα, που δεν είναι μητέρα (Σοφοκλής: Ηλέκτρα 1154 στη φράση μήτηρ ἀμήτωρ)