χιλίανδρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

χιλίανδρος < χίλιοι χιλί- + -ανδρος (ἀνήρ)

Επίθετο

χιλίανδρος, ος, ον

• που διαθέτει χίλιους άνδρες

  χιλίανδρος πόλις

Πηγές

• χιλίανδρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χιλίανδρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.