φιλιότσος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φιλιότσος < ιταλική figlioccio

Ουσιαστικό

φιλιότσος αρσενικό (αλλά και ουδέτερο: φιλιότσο)

• βαφτιστικός, αναδεξιμιός

  ※  Μια φορά κι έναν καιρό ήτονε ‘νας γέρος και του ζητήξανε να βαφτίσει ένα γ-κοπέλι. Πραγματικά ο γέρος εδέχτηκε και το βάφτισε. Όντεν ετελείωσε το μυστήριο ο σάντολος έδωκε την ευκή ν-του στον καινούργιο φιλιότσο να του μοιάσει. (Ο φιλιότσος [1])