συνθηματικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνθηματικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνθηματικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε συνθηματικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

συνθηματικώς

• (παρωχημένο) συνθηματικά

Πηγές

• συνθηματικός (& συνθηματικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)