μικρόφωνος

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια, ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

μικρόφωνος < μικρό- + -φωνος

Επίθετο

μικρόφωνος, -η, -ον

• που έχει αδύναμη φωνή

  ※  κήρυξ μικρόφωνος (Ησύχιος, τόμος 3, σελ. 155 στην έκδοση F. Maukii, 1861 [2])

  ※  (καθαρεύουσα) διά της καθαράς όμως έναρθρώσεως δύναται και ο μικρόφωνος να ακούηται μακρότερα του απλώς μεγαλοφώνου (Νεόφυτος Βάμβας, 1856, σελ. 379 [3])