κόττισσα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κόττισσα < *κόττος (< ιταλική cotto (ερωτευμένος)) + -ισσα

Ουσιαστικό

κόττισσα θηλυκό

• ερωτιάρα γυναίκα

  ※  τέλος 15ου αιώνα - ⌘ Εμμανουήλ Λιμενίτης, ο επονομαζόμενος Γεωργηλάς, Το θανατικόν της Ρόδου στο Legrand, Emile (επιμ.) (1880) Bibliothèque grecque vulgaire, εκδ:Maisonneuve, στίχ. 429 (426-430)

  Τί θέλει ὁ κακότυχος τὴν δευτορογαμίαν;
  καὶ πῶς δὲν τὸν ἐδάμασεν ἡ γυναίκα ἡ μία;
  καὶ τί λέγω γυναῖκα μιά; στεφάνι' ἔξη καὶ πλέα
  ἔβαλεν ἡ βιλάναινα ἡ κόττισσα ἡ γραῖα·
  καὶ ὁποῦ πέσῃ εἰς αὐτό, ἂν οὐδὲ μετανοιώσῃ,

Πηγές

• κόττισσα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.309, Τόμος 8 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.