κωμικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κωμικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κωμικῶς < αρχαία ελληνική κωμικός. Συγχρονικά αναλύεται σε κωμικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

κωμικώς

• (παρωχημένο) κωμικά

Πηγές

• «κωμικός» (& κωμικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)