θεοδήλητος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεοδήλητος < θεός + δηλέομαι

Επίθετο

θεοδήλητος, -ος, -ον

• αυτός που έχει υποστεί τιμωρία από θεό ή θεούς