γρυπότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

γρυπότης < γρυπός

Ουσιαστικό

γρυπότης-ότητος θηλυκό

• η κυρτότητα, η καμπυλότητα (π.χ. στη μυτη, ή στο ράμφος των πουλιών ή στα νύχια ζώων αλλά και ανθρώπων)