γασμοῦλος
Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γασμοῦλος αρσενικό
- γασμούλος, χαρακτηρισμός στη μεσαιωνική Πελοπόννησο (Μωριάς) κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας για τα τέκνα μικτών γάμων Φράγκων - Ελλήνων (συνήθως Φράγκων με Ελληνίδες)
- ※ 13ος/14ος αιώνας ⌘ Γεώργιος Παχυμέρης Ε', 30, σημείωση στο Γρατιανός Ζώρζης, αυθέντης Λευκάδος: Ιστορική Πραγματεία του Καθ. Καρόλου Χοπφ (Carl Hermann Friedrich Johann Hopf), μετάφραση Παύλος Λάμπρος, Κέρκυρα, Τυπογραφείον Η Ιωνία αδελφών Κάων, 1870 σελ. 53
- «Γασμοῦλοι, οὔς ἂν ο Ρωμαῖος διγενεῖς εἲποι, ἐκ Ρωμαϊκῶν γυναικῶν γεννηθέντες τοῖς Ιταλοῖς ».@books.google
- ※ 13ος/14ος αιώνας ⌘ Γεώργιος Παχυμέρης Ε', 30, σημείωση στο Γρατιανός Ζώρζης, αυθέντης Λευκάδος: Ιστορική Πραγματεία του Καθ. Καρόλου Χοπφ (Carl Hermann Friedrich Johann Hopf), μετάφραση Παύλος Λάμπρος, Κέρκυρα, Τυπογραφείον Η Ιωνία αδελφών Κάων, 1870 σελ. 53
Συγγενικά
επεξεργασία- γασμουλικόν / βασμουλικόν (στρατιωτικό σώμα στο Βυζάντιο)
Δείτε επίσης
επεξεργασία- βασμουλία (αγγαρεία στα νησιά των Κυκλάδων)
- Γασμούλος / Βασμούλος (επώνυμα, κοινή νεοελληνική)
- guasmul / gasmul (gasmulli), στα Ταξίδια του Μάρκο Πόλο[3][4]
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ γασμοῦλος - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
- ↑ J.B. Bury, σελίδα 386, Appendix, 9ος τόμος, Notes by the Editor, έκδοση (New York: Fred de Fau and Co., 1906) του βιβλίου του Edward Gibbon, The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (1776), ed. J.B. Bury with an Introduction by W.E.H. Lecky.
- ↑ Paul Pelliot, Notes on Marco Polo Ouvrage Posthum, Publié Sous Les Auspices de l’Académie Des Inscriptions et Belles-Lettres et Avec Le Concours Du Centre National de La Recherche Scientifique. NII "Digital Silk Road" / Toyo Bunko. doi:10.20676/00000246, σελ. 48[1]
- ↑ The Travels of Marco Polo by Marco Polo, translated by Henry Yule, s:en:The Travels of Marco Polo/Book 1/Chapter 59
Πηγές
επεξεργασία
- γασμοῦλος - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].