αἰθρία

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αἰθρία < αἴθρη

Ουσιαστικό

αἰθρία (γενική αἰθρίης και αἰθρίας)

1. η ασυννέφιαστη, καθαρή ατμόσφαιρα

   ἅμα δὲ τῷ ἵππῳ τοῦτο ποιήσαντι ἀστραπὴ ἐξ αἰθρίης καὶ βροντὴ ἐγένετο. : και όταν το άλογο έκανε αυτό, από τον καθαρό ουρανό άστραψε και βρόντησε {Ηρόδοτος, Θάλεια, 86)

2. η καθαρή ψυχρή ατμόσφαιρα της νύχτας

   τὴν δὲ νύκτα...θερμότερον γὰρ δή ἐστι τὸ ὕδωρ τῆς αἰθρίης : γιατί τη νύχτα είναι θερμότερο το νερό από την εξωτερική ατμόσφαιρα {Ηρόδοτος, Ευτέρπη, 68)

3. σε εξωτερικό χώρο, οχι εσωτερικό

   ὑπὸ τῆς αἰθρίας