αντιφωνώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αντιφωνώ < αρχαία ελληνική ἀντιφωνέω / ἀντιφωνῶ

Ρήμα

αντιφωνώ

1. απαντώ
2. απαντώ στην προσφώνηση κάποιου, κάνω αντιφώνηση

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

απρόσωπες εγκλίσεις απαρέμφατο (αόριστος) αντιφωνήσει μετοχή (ενεστώτας) αντιφωνώντας προσωπικές εγκλίσεις πρόσωπο ενικός πληθυντικός πρώτο δεύτερο τρίτο πρώτο δεύτερο τρίτο οριστική εγώ εσύ αυτός εμείς εσείς αυτοί μονολεκτικοί χρόνοι ενεστώτας αντιφωνώ αντιφωνείς αντιφωνεί αντιφωνούμε αντιφωνείτε αντιφωνούν παρατατικός αντιφωνούσα αντιφωνούσες αντιφωνούσε αντιφωνούσαμε αντιφωνούσατε αντιφωνούσαν αόριστος αντιφώνησα αντιφώνησες αντιφώνησε αντιφωνήσαμε αντιφωνήσατε αντιφώνησαν περιφραστικοί χρόνοι εξακολουθητικός μέλλοντας θα αντιφωνώ θα αντιφωνείς θα αντιφωνεί θα αντιφωνούμε θα αντιφωνείτε θα αντιφωνούν στιγμιαίος μέλλοντας θα αντιφωνήσω θα αντιφωνήσεις θα αντιφωνήσει θα αντιφωνήσουμε θα αντιφωνήσετε θα αντιφωνήσουν παρακείμενος α' έχω αντιφωνήσει έχεις αντιφωνήσει έχει αντιφωνήσει έχουμε αντιφωνήσει έχετε αντιφωνήσει έχουν αντιφωνήσει παρακείμενος β' - - - - - - υπερσυντέλικος α' είχα αντιφωνήσει είχες αντιφωνήσει είχε αντιφωνήσει είχαμε αντιφωνήσει είχατε αντιφωνήσει είχαν αντιφωνήσει υπερσυντέλικος β' - - - - - - συντελεσμένος μέλλοντας α' θα έχω αντιφωνήσει θα έχεις αντιφωνήσει θα έχει αντιφωνήσει θα έχουμε αντιφωνήσει θα έχετε αντιφωνήσει θα έχουν αντιφωνήσει συντελεσμένος μέλλοντας β' - - - - - - υποτακτική εγώ εσύ αυτός εμείς εσείς αυτοί περιφραστικοί χρόνοι ενεστώτας να αντιφωνώ να αντιφωνείς να αντιφωνεί να αντιφωνούμε να αντιφωνείτε να αντιφωνούν αόριστος να αντιφωνήσω να αντιφωνήσεις να αντιφωνήσει να αντιφωνήσουμε να αντιφωνήσετε να αντιφωνήσουν παρακείμενος α' να έχω αντιφωνήσει να έχεις αντιφωνήσει να έχει αντιφωνήσει να έχουμε αντιφωνήσει να έχετε αντιφωνήσει να έχουν αντιφωνήσει παρακείμενος β' - - - - - - προστακτική - (εσύ) - - (εσείς) - μονολεκτικοί χρόνοι ενεστώτας αντιφώνει αντιφωνείτε αόριστος αντιφώνησε αντιφωνήστε

Μεταφράσεις

    αντιφωνώ