Συζήτηση:πόσω μάλλον
Αναδημοσίευση από το blog του Τιπούκειτου (http://tipoukeitos.blogspot.com/2007/10/blog-post.html):
Μικρό αλλά χαρακτηριστικό δείγμα της νεοκαθαρευουσιάνικης λαίλαπας που ρημάζει τα κείμενα όλο και περισσότερων δημοσιογράφων (ακόμα και στις λεγόμενες "προοδευτικές" εφημερίδες) είναι εκείνος ο ανυπόφορος ορθογραφικός ακκισμός, το "πόσω μάλλον", που νομιμοποιήθηκε εσχάτως, ελέω λεξικού Μπαμπινιώτη (λήμμα "μάλλον"). Όσο γνωρίζω, το λεξικό αυτό --που παρά την εξόφθαλμη προχειρότητα με την οποία έχει συνταχθεί είναι πια κάτι σαν ευαγγέλιο της νεοελληνικής-- δεν καταδέχεται να αιτιολογήσει τη συγκεκριμένη ορθογραφία. Είναι όμως προφανές ότι το αχώνευτο "πόσω" υιοθετείται κατ' αναλογία προς τη στερεότυπη έκφραση "πολλώ μάλλον". Η ορθογραφία υπογραμμίζει δηλαδή ότι το "πόσω" είναι (όπως θα έλεγαν οι σχολαστικοί φιλόλογοι των γυμνασιακών μου χρόνων) δοτική του μέτρου.
Πρόκειται βέβαια για οφθαλμαπάτη. Στη νέα ελληνική η αρχαία "δοτική του μέτρου" έχει αντικατασταθεί, κανονικά και με τον νόμο, από την αιτιατική. Λέμε δηλαδή "πολύ περισσότερο", "πολύ λιγότερο" εκεί που οι αρχαίοι ημών θα έλεγαν "πολλῷ μᾶλλον" ή "πολλῷ ἧττον". Κανένας βέβαια δεν τολμά να υποστηρίξει --τουλάχιστον όχι ακόμη-- ότι πρέπει να λέμε και να γράφουμε "πολλώ περισσότερο" ή "πολλώ λιγότερο". Το "πόσω μάλλον" είναι λοιπόν αδικαιολόγητος, ανώφελος και, εν τέλει, ύποπτος αρχαϊσμός, που επιχειρεί να μπάσει την καθαρεύουσα από την πίσω πόρτα στον γραπτό μας λόγο. Η μόνη αποδεκτή ορθογραφία είναι "πόσο μάλλον", αφού η "αιτιατική του μέτρου" είναι η μόνη αποδεκτή στη νέα ελληνική.
Σχολαστική η παρατήρησή μου, το δίχως άλλο, σύμφωνα και με τον υπότιτλο αυτού του μπλογκ. Ωστόσο, με κάτι τέτοιες σχολαστικές λεπτομέρειες πασχίζουν οι γλωσσαμύντορες να υποδαυλίσουν τα ενοχικά, συμπλεγματικά σύνδρομα που κατατρύχουν πολλούς συνέλληνες απέναντι στην ίδια τη γλώσσα τους. Όταν η νεοκαθαρεύουσα επιχειρεί να εισβάλει ασυγκράτητη από την κεντρική πύλη, ένας τρόπος άμυνας είναι ίσως να της κλείσουμε τις κερκόπορτες.
Αναδημοσίευση από το (http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=3800.0):
Ὅσον ἀφορᾷ, τώρα, στὴν ἀντίθεσι μεταξὺ «πόσω μάλλον» καὶ «πόσο μάλλον», τὸ ἐπιστημονικὸ καὶ ἀπροκατάληπτο συμπέρασμα εἶναι ὅτι καὶ οἱ δύο τύποι εἶναι δόκιμοι (ὁ δὲ δεύτερος ἐξέλιξις τοῦ πρώτου ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ἀκόμη, καὶ ὄχι καταναγκαστικὸς ἐκδημοτικισμός), ὁπότε μποροῦμε ἐγκύρως νὰ τοὺς χρησιμοποιοῦμε κατὰ τὸ δοκοῦν.
Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι ἰδεολογικὴ σἀλτσα, ἡ ὁποία δὲν ἔχει θέσι στὴν ἐπιστήμη -μάλιστα δὲν ἔχει θέσι σὲ γνωματεύσεις γλωσσολόγων καὶ φιλολόγων ἐπὶ τοῦ θέματος, οἱ ὁποῖες φιλοδοξοῦν νὰ εἶναι ἐπιστημονικές. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωσι ἡ ἐμπάθεια μὲ τὴν ὁποία κάποιοι φανατικοὶ νεοδημοτικιστὲς ἀντιμετώπισαν τὸ λῆμμα Μπαμπινιώτη. Νὰ σημειωθῇ ὅτι καὶ -προσοχή, καὶ- τὸ «πολὺ μᾶλλον» εἶναι ὀρθὸν καὶ δόκιμον, ναί, ἀλλὰ ἡ παρωπιδικὴ ἐμπάθεια κατὰ τῶν ἀρχαϊζόντων τύπων εἶναι κατ᾿ ἀρχὴν ἀντεπιστημονική (καὶ ἀνθελληνική, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἄλλη συζήτησις), ὑπονομεύει δὲ εὐθέως τὴν ἐπιστημονικὴ ἐγκυρότητα τῶν σχολιαστῶν αὐτῶν.