İstanbullu

Τουρκικά (tr)

Ετυμολογία

İstanbullu < İstanbul + -lu

Προφορά

ΔΦΑ : /istɑnbuɫˈɫu/

Κύριο όνομα

İstanbullu ^(tr)

1. (πατριδωνυμικό) ο Κωνσταντινουπολίτης, η Κωνσταντινουπολίτισσα
2. επώνυμο (ανδρικό ή γυναικείο)

Κλίση

κλίση του İstanbullu

	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	İstanbullu	İstanbullular
αιτιατική	İstanbulluyu	İstanbulluları
δοτική	İstanbulluya	İstanbullulara
τοπική	İstanbulluda	İstanbullularda
αφαιρετική	İstanbulludan	İstanbullulardan
γενική	İstanbullunun	İstanbulluların

κτητικές μορφές του İstanbullu

(ονομαστική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	İstanbullum	İstanbullularım
... σου	İstanbullun	İstanbulluların
... του	İstanbullusu	İstanbulluları
... μας	İstanbullumuz	İstanbullularımız
... σας	İstanbullunuz	İstanbullularınız
... τους	İstanbulluları	İstanbulluları

(αιτιατική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	İstanbullumu	İstanbullularımı
... σου	İstanbullunu	İstanbullularını
... του	İstanbullusunu	İstanbullularını
... μας	İstanbullumuzu	İstanbullularımızı
... σας	İstanbullunuzu	İstanbullularınızı
... τους	İstanbullularını	İstanbullularını

(δοτική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	İstanbulluma	İstanbullularıma
... σου	İstanbulluna	İstanbullularına
... του	İstanbullusuna	İstanbullularına
... μας	İstanbullumuza	İstanbullularımıza
... σας	İstanbullunuza	İstanbullularınıza
... τους	İstanbullularına	İstanbullularına

(τοπική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	İstanbullumda	İstanbullularımda
... σου	İstanbullunda	İstanbullularında
... του	İstanbullusunda	İstanbullularında
... μας	İstanbullumuzda	İstanbullularımızda
... σας	İstanbullunuzda	İstanbullularınızda
... τους	İstanbullularında	İstanbullularında

(αφαιρετική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	İstanbullumdan	İstanbullularımdan
... σου	İstanbullundan	İstanbullularından
... του	İstanbullusundan	İstanbullularından
... μας	İstanbullumuzdan	İstanbullularımızdan
... σας	İstanbullunuzdan	İstanbullularınızdan
... τους	İstanbullularından	İstanbullularından

(γενική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	İstanbullumun	İstanbullularımın
... σου	İstanbullunun	İstanbullularının
... του	İstanbullusunun	İstanbullularının
... μας	İstanbullumuzun	İstanbullularımızın
... σας	İstanbullunuzun	İstanbullularınızın
... τους	İstanbullularının	İstanbullularının

κλίση του İstanbullu (ως κατηγορουμένου)

ενεστώτας	ενικός	πληθυντικός
είμαι	İstanbulluyum	İstanbullularım*
είσαι	İstanbullusun	İstanbullularsın*
είναι	İstanbullu / İstanbulludur	İstanbullular* / İstanbullulardır*
είμαστε	İstanbulluyuz	İstanbullularız
είστε	İstanbullusunuz	İstanbullularsınız
είναι	İstanbullular	İstanbullulardır

αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	İstanbulluydum	İstanbullulardım*
ήσουν	İstanbulluydun	İstanbullulardın*
ήταν	İstanbulluydu	İstanbullulardı*
ήμασταν	İstanbulluyduk	İstanbullulardık
ήσασταν	İstanbulluydunuz	İstanbullulardınız
ήταν	İstanbulluydular	İstanbullulardı

έμμεσος / απρόσωπος αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	İstanbulluymuşum	İstanbullularmışım*
ήσουν	İstanbulluymuşsun	İstanbullularmışsın*
ήταν	İstanbulluymuş	İstanbullularmış*
ήμασταν	İstanbulluymuşuz	İstanbullularmışız
ήσασταν	İstanbulluymuşsunuz	İstanbullularmışsınız
ήταν	İstanbulluymuşlar	İstanbullularmış
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους. Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.