θεοφιλής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θεοφιλής	η	θεοφιλής	το	θεοφιλές
γενική	του	θεοφιλούς*	της	θεοφιλούς	του	θεοφιλούς
αιτιατική	τον	θεοφιλή	τη	θεοφιλή	το	θεοφιλές
κλητική		θεοφιλή(ς)		θεοφιλής		θεοφιλές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θεοφιλείς	οι	θεοφιλείς	τα	θεοφιλή
γενική	των	θεοφιλών	των	θεοφιλών	των	θεοφιλών
αιτιατική	τους	θεοφιλείς	τις	θεοφιλείς	τα	θεοφιλή
κλητική		θεοφιλείς		θεοφιλείς		θεοφιλή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεοφιλής < αρχαία ελληνική θεοφιλής < θεός + φίλος

Επίθετο

θεοφιλής

• ο αγαπητός στον θεό

Άλλες μορφές

• θεοφίλητος

Συγγενικά

• θεοφιλέστατος / Θεοφιλέστατος
• → δείτε τις λέξεις θεός και φίλος

Μεταφράσεις

    θεοφιλής

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	θεοφιλής	τὸ	θεοφιλές
γενική	τοῦ/τῆς	θεοφιλοῦς	τοῦ	θεοφιλοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	θεοφιλεῖ	τῷ	θεοφιλεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θεοφιλῆ	τὸ	θεοφιλές
κλητική ὦ!		θεοφιλές		θεοφιλές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θεοφιλεῖς	τὰ	θεοφιλῆ
γενική	τῶν	θεοφιλῶν	τῶν	θεοφιλῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	θεοφιλέσῐ(ν)	τοῖς	θεοφιλέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θεοφιλεῖς	τὰ	θεοφιλῆ
κλητική ὦ!		θεοφιλεῖς		θεοφιλῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θεοφιλεῖ	τὼ	θεοφιλεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	θεοφιλοῖν	τοῖν	θεοφιλοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεοφιλής < θεός + φιλέω (< φίλος)

Επίθετο

θεοφιλής, -ής, -ές

• που είναι αγαπητός από θεό ή θεούς