ὀρθομαρμάρωσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ὀρθομαρμάρωσις < ὀρθομαρμαρώ(νω) + -σις < ὀρθο- + (ελληνιστική κοινή) μαρμαρόω / μαρμαρῶ < μάρμαρον

Ουσιαστικό

ὀρθομαρμάρωσις θηλυκό

• (οικοδομική) η ορθομαρμάρωση

Πηγές

• ορθομαρμάρωσις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].