ἱεραγωγός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἱεραγωγός < ἱεραγέω

Επίθετο

ἱεραγωγός, -ος, -ον

1. αυτός που ιεραγεί, που μεταφέρει ιερά σκεύη, ή ιερές προσφορές (π.χ. ζώα προς θυσία)

   ἱεραγωγός ναῦς

Συνώνυμα

• θεωρός