τάξος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τάξος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τάξος

Ουσιαστικό

τάξος αρσενικό

• (δέντρο) ίταμος, ήμερο έλατο, σμίλαξ

Μεταφράσεις

    τάξος

Πηγές

• Κοντομίχης, Πανταζής (2001). Λεξικό του λευκαδίτικου γλωσσικού ιδιώματος (Ιδιωματικό - ερμηνευτικό - λαογραφικό) [Λαογραφικά Λευκάδας, αρ. 7], Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• τάξος σελ.7103 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

τάξος < (άμεσο δάνειο) λατινική taxus (ήμερο έλατο)

Ουσιαστικό

τάξος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (δέντρο) τάξος η ραγοφόρος, ίταμος (Taxus baccata)

  ≈ συνώνυμα: σμῖλαξ, μῖλαξ, σμῖλος, μῖλος

Πηγές

• τάξος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τάξος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.