θεόκραντος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεόκραντος < θεός + κραίνω

Επίθετο

θεόκραντος, -ος, -ον

• αυτός που έχει τελεσθεί, ή ολοκληρωθεί, από θεούς