ὄνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὄνος	οἱ/αἱ	ὄνοι
γενική	τοῦ/τῆς	ὄνου	τῶν	ὄνων
δοτική	τῷ/τῇ	ὄνῳ	τοῖς/ταῖς	ὄνοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὄνον	τοὺς/τὰς	ὄνους
κλητική ὦ!		ὄνε		ὄνοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὄνω
γεν-δοτ	τοῖν		ὄνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «ἵππος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὄνος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ὄνος αρσενικό ή θηλυκό

1. (θηλαστικό ζώο) ο γάιδαρος, όνος, η γαϊδούρα
2. όσο φορτίο σηκώνει ένα ζώο
3. (έντομο) είδος ακρίδας
4. (έντομο) ονίσκος
5. (ψάρι) μπακαλιάρος
6. είδος βαρούλκου
7. μυλόπετρα
8. αδράχτι

Εκφράσεις

• περὶ ὄνου σκιᾶς
• ὄνος λύρας (ἀκούων)
• εἰς ὄνου πόκας
• ὄνου πόκους ζητεῖς ή ὄνου πόκας ζητεῖς
• ὄνων φάτνη
• ἀπ' ὄνου καταπεσεῖν
• ὄνος ὕεται
• ὄνος ἄγων μυστήρια
• ὄνῳ τις ἔλεγε μῦθον, ὁ δὲ τὰ ὦτα ἐκίνει
• ὄνων ὑβριστότερος

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Δείτε επίσης

• στα λατινικά: asinus

Πηγές

• ὄνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὄνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.